Mery () Stefanie's Verhaal 12 jaar (GoK) -20 kg
Geplaatst: 29-11-2011 08:19
Hallo Yvonne,
Ik wilde toch heel graag het verhaal van mijn dochter, Stefanie, met je delen. Stefanie is een meisje van nu net 12 jaar oud met klassiek autisme.
Vanaf haar 6e jaar werd zij dikker en dikker. Ik trok aan de bel bij schoolarts, huisarts en zelfs dietiste.
In eerste instantie kreeg ik te horen dat het allemaal wel mee viel en ik me niet zo druk moest maken. Ze had "slechts wat overgewicht" en na een groeispurt zou dat wel goed komen. Maar mijn moederinstinct zei me anders. Echter, ik kon niet veel dus lette wat beter op. Snoepen deed ze al niet, qua limonade's kreeg ze alleen siroop en roosvicee. Ontbijten deed ze stevig en er gingen gewoon (witte) boterhammetjes mee naar school. 's Avonds werd een warme maaltijd gegeten en er waren geen tussendoortjes.
Ze had altijd honger!
Daarnaast had Stefanie last van obstipatie. Niet een beetje maar echt dusdanig dat ze er behoorlijk medicatie voor nodig had (3 tot 6 zakjes forlax per dag!) en bij tijd en wijle ook hoge klisma's in het ziekenhuis.
Zo kabbelden we door tot haar 8e jaar. Stefanie werd dikker en dikker en de dietiste vond het vreemd dat dat zo was, want ze at relatief gezond! Op haar 8e jaar werd de knop omgezet. Stef paste toen al niet meer in kinderkleding maar liep in damesmaat M.
Ze werd op een dieet gezet van maximaal 1000 kalorien per dag.
Het witte brood werd vervangen door bruin brood en verdere aanpassingen waren niet nodig.
Maar in plaats van stilstand in haar gewicht, werd ze nog steeds dikker.
De maat M verrruilde zich voor een L en ook haar obstipatie bleef een flink probleem. Inmiddels had ze naast haar forlax ook bisacodyl. Ze werd nog depressiever dan ze al was en op school werd ze gepest. Beweging werd steeds moeilijker..
Achter mijn rug om en soms zelfs in mijn gezicht werd gezegd dat ik me niet aan haar dieet hield en ze wel zou snoepen. Dat was geenzins waar, ik zag hoe ze leed onder het dik zijn, dus probeerde alles om haar te helpen. Bovendien at mijn tweelingzoon meer dan zij en die wilde maar niet dikker worden..was zelfs mager te noemen.
Op haar 11e jaar werd ze ziek, ze kreeg een longontsteking. Drie dagen lang lag ze met 42 graden koorts op de bank. In die drie dagen dronk ze alleen maar crystal clear en at ze in totaal 1 hapje bruin brood. Je zou dus verwachten dat ze, juist door de inspanning die ze moest leveren vanwege de koorts, afgevallen zou zijn.
Niets was minder waar! Na haar ziek zijn was er weer 2 kilo aan gekomen!
Inmiddels droeg ze maat 46 damesmaat, woog Stefanie 76 kilo bij een lengte van 1.65m en zat haar BMI op ruim 27. Niet echt een gezonde situatie voor een kind van 11..
Dat was voor mij de druppel! Ik had altijd al het idee gehad dat de lightprodukten haar niet hielpen en ze dikker werd van de zoetstoffen in haar medicatie, maar dat werd keer op keer van tafel geveegd door de specialisten.
Op die dag ben ik gaan googlen op de zoetstofnaam (aspartaam) en andere produkten en kleur-, geur- en smaakstoffen in haar medicatie en lightprodukten. Zo kwam ik op jouw site terecht. Ik ben me in gaan lezen en heb uiteindelijk van mijn laatste geld jouw boek gekocht.
In maart van dit jaar zijn we daaruit begonnen. Nu is het niet eenvoudig om een kind met klassiek autisme "zomaar" ander eten te gaan geven, dus dat vergde de nodige voorbereidingen en een beloningssysteem. En hoe krijg je een kind wat als sinds vroege jeugd alleen maar roosvicee drinkt aan thee zonder suiker en water?
We hebben ons door die eerste week heen geslagen..samen produkten uit de winkel gezocht die ze wilde proberen en samen smaakjes thee gezocht. Ook zocht en vond ik een alternatief voor de forlax: colon clean.
Na een week was het resultaat al zichtbaar: 3 kilo eraf!! Binnen drie weken was Stefanie een maat kwijt en kon ze dat truitje kopen waar ze zo gek op was maar er niet was in haar voorgaande maat! Dat was het begin van het verliezen van bijna 20 kilo! Om precies te zijn 19.1 kilo. Stefanie weegt nu al een poosje 56.9 kilo, is inmiddels gegroeid tot 1.75 meter en heeft maat 36.
Haar humeur en zelfvertrouwen zijn enorm verbeterd. Ze zingt en danst nu zelfs door het huis!
Jammer dat ik je geen voor en nafoto mee kan sturen met het verhaal..dan zou je mee kunnen genieten van haar vrolijke smoeltje.
Stefanie zelf begrijpt inmiddels hoe ze toch mee kan eten in bijzondere situaties (als bv in een restaurant of op vakantie of bij anderen) of neemt een stuk van "haar" pizza mee. Belonen hoeft allang niet meer..de beloning vind ze in het zich goed voelen en kleding aantrekken die niet oude mutserig is..zoals zij zelf zegt.
(waarmee ze bedoeld dat de kleding in de grote maten geen kinder/tienerkleding is en je er dus ouder uit ziet) Ze heeft afgelopen zomer voor het eerst sinds haar 6e jaar weer een bikini gedragen zonder zich te schamen!
Ik hoef haar niet in de gaten te houden en ze durft nu zelfs nieuwe produkten en smaken te proberen..iets wat heel bijzonder is bij autisme.
Ze vind het zelf fantastisch dat ze nu wel chocolade mag en geniet enorm van haar (kleine) stukje pure chocolade met hazelnoot. Ook vind ze het heerlijk om van haar fruit een smootie te maken en verzint ze steeds nieuwe combinatie's. Beide gebruikt ze (uiteraard) in een koolhydraatmoment. (Fruit at ze eerst echt niet!)
Aan tussendoortjes had ze binnen drie dagen al geen behoefte meer, zo goed vulden de maaltijden!
Haar darmen zijn nog steeds niet goed..maar de colon clean helpt haar net zo als de forlax voorheen deed. Dus dat is een prima alternatief. Het gaat zelfs iets beter want de bisacodyl hebben we nu nog maar zelden nodig.
Al met al wilde ik je Stefanie's verhaal niet onthouden. Je hebt een meisje heel erg gelukkig gemaakt en haar moeder ook. En hoewel de z.g.n. "specialisten" geen hoge pet op hebben van de GOKmethode, heb ik hier een vrolijk en gelukkig voorbeeld in huis, wat weldegelijk laat zien wat het met je kan doen.
Dankjewel daarvoor!
Groetjes,
Mery (moeder van Stefanie)
Ik wilde toch heel graag het verhaal van mijn dochter, Stefanie, met je delen. Stefanie is een meisje van nu net 12 jaar oud met klassiek autisme.
Vanaf haar 6e jaar werd zij dikker en dikker. Ik trok aan de bel bij schoolarts, huisarts en zelfs dietiste.
In eerste instantie kreeg ik te horen dat het allemaal wel mee viel en ik me niet zo druk moest maken. Ze had "slechts wat overgewicht" en na een groeispurt zou dat wel goed komen. Maar mijn moederinstinct zei me anders. Echter, ik kon niet veel dus lette wat beter op. Snoepen deed ze al niet, qua limonade's kreeg ze alleen siroop en roosvicee. Ontbijten deed ze stevig en er gingen gewoon (witte) boterhammetjes mee naar school. 's Avonds werd een warme maaltijd gegeten en er waren geen tussendoortjes.
Ze had altijd honger!
Daarnaast had Stefanie last van obstipatie. Niet een beetje maar echt dusdanig dat ze er behoorlijk medicatie voor nodig had (3 tot 6 zakjes forlax per dag!) en bij tijd en wijle ook hoge klisma's in het ziekenhuis.
Zo kabbelden we door tot haar 8e jaar. Stefanie werd dikker en dikker en de dietiste vond het vreemd dat dat zo was, want ze at relatief gezond! Op haar 8e jaar werd de knop omgezet. Stef paste toen al niet meer in kinderkleding maar liep in damesmaat M.
Ze werd op een dieet gezet van maximaal 1000 kalorien per dag.
Het witte brood werd vervangen door bruin brood en verdere aanpassingen waren niet nodig.
Maar in plaats van stilstand in haar gewicht, werd ze nog steeds dikker.
De maat M verrruilde zich voor een L en ook haar obstipatie bleef een flink probleem. Inmiddels had ze naast haar forlax ook bisacodyl. Ze werd nog depressiever dan ze al was en op school werd ze gepest. Beweging werd steeds moeilijker..
Achter mijn rug om en soms zelfs in mijn gezicht werd gezegd dat ik me niet aan haar dieet hield en ze wel zou snoepen. Dat was geenzins waar, ik zag hoe ze leed onder het dik zijn, dus probeerde alles om haar te helpen. Bovendien at mijn tweelingzoon meer dan zij en die wilde maar niet dikker worden..was zelfs mager te noemen.
Op haar 11e jaar werd ze ziek, ze kreeg een longontsteking. Drie dagen lang lag ze met 42 graden koorts op de bank. In die drie dagen dronk ze alleen maar crystal clear en at ze in totaal 1 hapje bruin brood. Je zou dus verwachten dat ze, juist door de inspanning die ze moest leveren vanwege de koorts, afgevallen zou zijn.
Niets was minder waar! Na haar ziek zijn was er weer 2 kilo aan gekomen!
Inmiddels droeg ze maat 46 damesmaat, woog Stefanie 76 kilo bij een lengte van 1.65m en zat haar BMI op ruim 27. Niet echt een gezonde situatie voor een kind van 11..
Dat was voor mij de druppel! Ik had altijd al het idee gehad dat de lightprodukten haar niet hielpen en ze dikker werd van de zoetstoffen in haar medicatie, maar dat werd keer op keer van tafel geveegd door de specialisten.
Op die dag ben ik gaan googlen op de zoetstofnaam (aspartaam) en andere produkten en kleur-, geur- en smaakstoffen in haar medicatie en lightprodukten. Zo kwam ik op jouw site terecht. Ik ben me in gaan lezen en heb uiteindelijk van mijn laatste geld jouw boek gekocht.
In maart van dit jaar zijn we daaruit begonnen. Nu is het niet eenvoudig om een kind met klassiek autisme "zomaar" ander eten te gaan geven, dus dat vergde de nodige voorbereidingen en een beloningssysteem. En hoe krijg je een kind wat als sinds vroege jeugd alleen maar roosvicee drinkt aan thee zonder suiker en water?
We hebben ons door die eerste week heen geslagen..samen produkten uit de winkel gezocht die ze wilde proberen en samen smaakjes thee gezocht. Ook zocht en vond ik een alternatief voor de forlax: colon clean.
Na een week was het resultaat al zichtbaar: 3 kilo eraf!! Binnen drie weken was Stefanie een maat kwijt en kon ze dat truitje kopen waar ze zo gek op was maar er niet was in haar voorgaande maat! Dat was het begin van het verliezen van bijna 20 kilo! Om precies te zijn 19.1 kilo. Stefanie weegt nu al een poosje 56.9 kilo, is inmiddels gegroeid tot 1.75 meter en heeft maat 36.
Haar humeur en zelfvertrouwen zijn enorm verbeterd. Ze zingt en danst nu zelfs door het huis!
Jammer dat ik je geen voor en nafoto mee kan sturen met het verhaal..dan zou je mee kunnen genieten van haar vrolijke smoeltje.
Stefanie zelf begrijpt inmiddels hoe ze toch mee kan eten in bijzondere situaties (als bv in een restaurant of op vakantie of bij anderen) of neemt een stuk van "haar" pizza mee. Belonen hoeft allang niet meer..de beloning vind ze in het zich goed voelen en kleding aantrekken die niet oude mutserig is..zoals zij zelf zegt.
(waarmee ze bedoeld dat de kleding in de grote maten geen kinder/tienerkleding is en je er dus ouder uit ziet) Ze heeft afgelopen zomer voor het eerst sinds haar 6e jaar weer een bikini gedragen zonder zich te schamen!
Ik hoef haar niet in de gaten te houden en ze durft nu zelfs nieuwe produkten en smaken te proberen..iets wat heel bijzonder is bij autisme.
Ze vind het zelf fantastisch dat ze nu wel chocolade mag en geniet enorm van haar (kleine) stukje pure chocolade met hazelnoot. Ook vind ze het heerlijk om van haar fruit een smootie te maken en verzint ze steeds nieuwe combinatie's. Beide gebruikt ze (uiteraard) in een koolhydraatmoment. (Fruit at ze eerst echt niet!)
Aan tussendoortjes had ze binnen drie dagen al geen behoefte meer, zo goed vulden de maaltijden!
Haar darmen zijn nog steeds niet goed..maar de colon clean helpt haar net zo als de forlax voorheen deed. Dus dat is een prima alternatief. Het gaat zelfs iets beter want de bisacodyl hebben we nu nog maar zelden nodig.
Al met al wilde ik je Stefanie's verhaal niet onthouden. Je hebt een meisje heel erg gelukkig gemaakt en haar moeder ook. En hoewel de z.g.n. "specialisten" geen hoge pet op hebben van de GOKmethode, heb ik hier een vrolijk en gelukkig voorbeeld in huis, wat weldegelijk laat zien wat het met je kan doen.
Dankjewel daarvoor!
Groetjes,
Mery (moeder van Stefanie)