Grytz: Na 5 jr. Gok wil ik niet anders meer(GoK) - 25 kg!!
Geplaatst: 22-02-2011 10:36
Hallo,
Dit was vorig jaar (11 mei 2010) mn voorstelverhaal in mijn dagboek. Ik had het nergens geplaatst omdat ik ten eerste niet wist waar ik het moest plaatsen, bij ex-shakers, ervaren lijners, of medisch etc. lijners. Bovendien kon ik toen nog niet geloven dat het ook bij mij zou werken. Ik geef hierna een update met foto's.
Dit was vorig jaar (11 mei 2010) mn voorstelverhaal in mijn dagboek. Ik had het nergens geplaatst omdat ik ten eerste niet wist waar ik het moest plaatsen, bij ex-shakers, ervaren lijners, of medisch etc. lijners. Bovendien kon ik toen nog niet geloven dat het ook bij mij zou werken. Ik geef hierna een update met foto's.
Grytz schreef:Hallo allemaal,
Ik zal even wat over mezelf vertellen, omdat ik hier nieuw ben. Ik hoop niet dat het een te lang verhaal wordt, maar here I go.
Ik ben bijna 45, getrouwd en heb 2 kinderen, dochter van 16 en zoon van 13.
Als kind was ik altijd broodmager, maar had wel altijd een buikje. Wat ik ook at, ik bleef mager. Ook was ik nooit fit, altijd moe.
Tussen mijn twaalfde en mijn zestiende stond mijn ontwikkeling helemaal stil. Onderzoeken gehad in het UMCG, maar niks te vinden. Toen werd ik eindelijk ongesteld en ging mijn ontwikkeling weer verder. Maar fit heb ik me dus nooit gevoeld. Mn ouders hebben me overal heen gehad, het reguliere circuit, maar ook het alternatieve ken ik inmiddels binnenste buiten.
Op mn 24e in de diepe depressie geraakt (net half jaar getrouwd). Jaren therapie gehad (ook vanwege niet zo’n leuke jeugd). Daarna durfde ik zelf pas aan kinderen te denken. Tijdens de zwangerschap van mn dochter voelde ik me super, heb me nog nooit zo goed weer gevoeld. Mijn dochter werd 3 weken te vroeg geboren, was een huilbaby met ernstige buikklachten. Dus eerste 4 maanden maar 3 uurtjes per nacht slapen. Ging kapot dus. Thuiszorg gehad en langzaam knapte ik weer op.
3 jaar later zwanger van mn zoon. Ik kreeg ernstige bekkeninstabiliteit en heb met elkaar 3 maanden plat gelegen in de huiskamer. Ik kreeg de mededeling dat ik misschien wel nooit meer kon lopen en altijd afhankelijk zou kunnen zijn van een rolstoel. Vele therapieën later en veel met krukken lopen met helse pijnen, kwam ik achter een adres in Bergen NH. Daar heeft een meneer me grotendeels van de pijn afgeholpen.
Vanaf toen ben ik begonnen te groeien. Ook omdat bewegen moeilijk voor me was, denk ik.
Maar dat boeide me niet echt toen.
Een maand later kreeg mn zoon hersenvliesontsteking en sepsis (soort bloedvergiftiging)
De doktoren hadden hem opgegeven, maar na 3 maanden vechten in het UMCG kregen wij een zwaar gehandicapt kind weer thuis, blind, half verlamd en met een groot verlies aan hersenweefsel. (inmiddels, 12 jaar verder, kan hij weer zien en lopen, maar verstandelijk wordt hij niet ouder dan ca. 5 jaar)
Je begrijpt misschien wel, dat je dan niet echt met je gewicht bezig bent. Ik kwam wel steeds meer aan, heel langzaam. En ook snachts sliep ik slecht. Huisarts zei eerst, het komt van het ontzwangeren en later, dat het de stress wel zou zijn. Ook mijn ongesteldheid was niet regelmatig. Maar het slechte slapen werd steeds erger.
Ik weer naar de huisarts, ik zei: of ik word gek, of ik zit in de overgang. Na bloedprikken bleek inderdaad dat ik dik in de overgang zat. Ik was toen 38 jaar. Ik ben toen met behulp van Herbalife 12 kilo afgevallen naar 67 kilo. Dit is een jaar zo gebleven en toen kwam ik langzaam weer aan.
Maar waar groei ik van? Ik snoep niet, houd niet eens van snoep of chips of koeken. Ik zeg altijd, ik hoef er alleen maar naar te kijken en ik groei al. Ik gebruikte alles zo light mogelijk.
Anderhalf jaar terug maar es Sonja Bakker proberen. Maar toen ik dat boek las dacht ik, oh jee moet ik hier van afvallen? Dit is bijna hetzelfde als wat ik normaal eet. Ik ben in 7 weken welgeteld 1 kilo afgevallen en kreeg ook toen pas last van lekkere trek/snaaizin. Dat kwam volgens mij doordat ik geen zoete dingen was gewend, en ik deze soms wel moest eten volgens Sonja.
Dus ben daar maar weer mee gestopt. Frustrerend allemaal. Inmiddels ging het met mn zoon wat stabieler (die gaat zo nu en dan logeren). Ik kwam meer in de rust en belandde in een ernstige burnout. Ik heb rouwtherapie gehad vanwege vele dingen. Maar ik knapte maar niet op.
Ik ben daarna grondig door een internist onderzocht, vooral omdat mijn buik zo enorm dik is. Ik krijg regelmatig de vraag of ik zwanger ben…. Grrrrrrrr.
Er is wel ontdekt dat ik, in rust, te veel stresshormoon aanmaak. Dat moest uit de bijnieren komen. En omdat ik al 2 jaar in de menopauze inmiddels zit, zou er iets mis zijn met de bijnieren. Een MIBG scan gehad, op zoek naar tumoren of afwijkingen. Maar er is helemaal niks gevonden!. Jammer, want dan was er dus ook geen behandeling voor. Tja, en wat moet je dan? Mijn lichaam staat dag en nacht in de vlucht en vechtstand. Gek word je ervan. En afvallen? Dat wil dus niet goed met een lichaam dat stijf staat van de adrenaline. Mijn bloeddruk was heel hoog en mn hart jaagt constant. Doodmoe word je daar van. Mijn bloeddruk is inmiddels onder controle door medicijnen.
Bewegen is nog steeds moeilijk. Heb in het verleden wel fitness gedaan onder begeleiding van een fysiotherapeut, maar dan moest ik 3 keer daags mn knieën koelen. Dus ook maar gestopt. En door de burnout had ik de energie er ook niet voor. Ik probeer nu regelmatig te wandelen. Dit gaat de ene dag beter dan de andere. Soms mn knieën, dan speelt mn hernia weer op of laat mn bekken me weten dat het effe genoeg is. (blijft een zwak punt) Ook ben ik nu regelmatig naar een Shiatzu masseur. Dan kan ik echt eventjes ontspannen, heerlijk, ik kan het iedereen aanraden.
Een poosje geleden zag ik Dr. Frank op tv in het programma Radar. Wat hij zei sprak me wel aan en heb heel wat afgegoogled op koolhydraten. Zo kwam ik op het boek van Yvonne Lemmers. Anderhalve week geleden gaf de weegschaal 88 kilo en toen heb ik het boek besteld en was stiekem al begonnen met het Gokken. Toen ik het boek kreeg op 1 mei, heb ik het in één keer gelezen en ben boodschappen gaan doen. Ik vind het wel eng om nu zoveel calorieën te eten. Maar het is wel heerlijk!! En ik hoef geen zoete dingen te eten.
Snaaien of eetbuien heb ik eigenlijk niet vaak gehad in mn leven, dus eigenlijk mis ik niks.
Op 2 mei (na 4 dagen gokken) stiekem es kijken op de weegschaal. Wow, 86 kilo, zou het dan toch werken? De afgelopen week heb ik inmiddels zelfs de 85,5 gezien, maar nu weer 86. Nou ja, het begin is er.
Ik ben heel benieuwd hoe het gaat. Ik neem geen KH uurtje bij de warme maaltijd, geen behoefte aan. Ik verschuif het naar savonds, dan neem ik een paar glaasjes rode port. Hier raak ik ontspannen van en dan kan ik in ieder geval slapen.
Ik vind het heel spannend en ben ook best nog wel onzeker of het voor mij ook iets kan doen.
Ik ben nog wel steeds erg moe, maar dat heb ik vaak na vakanties omdat mn zoon dan thuis is en me erg claimt.
Ik ben benieuwd, maar hou jullie op de hoogte.
geweldig!
