Yvonne () Dwangmatig overeter

[Yvonne P]

Dag allemaal,
Ik heb een "lijngeschiedenis" van dertig jaar, waarin alle denkbare diëten de revue zijn gepasseerd. Meestal heel succesvol tot ik weer verviel in het oude eetpatroon en de kilo's er in een mum van tijd weer aan zaten, en meer... Inmiddels was ik er wel achter, dat als ik koolhydraatrijk voedsel at; zelfs na brood, beschuit, rijst en pasta's geen verzadigingspunt meer ervaarde. Ik kon werkelijk de gehele dag eten zonder vol te zitten en merkte dat ik na zelfs maar 1 chocolaatje of koekje compleet doorsloeg en dwangmatige vreetbuien kreeg. Door het Atkinsdieet ontdekte ik, dat die vreetbuien praktisch onmiddellijk verdwenen, maar ervaarde dat dieet toch als te eenzijdig; naar mijn smaak te vet en ik miste brood zo verschrikkelijk. Vervolgens ging ik zelf op zoek naar alternatieven en vond heel veel koolhydraatarme producten, die ik echt heel smakelijk vond. Zo stuitte ik ook op het boek van Yvonne Lemmers en ben superblij, dat ik nu niet meer in mijn eentje hoef aan te modderen. Met haar tips kan ik de puntjes op de i zetten en leer ik hoe ik af en toe toch koolhydraten kan eten zonder me direct weer in een dagenlange vreetbui te storten. Haar advies om ook de psychische kant aan te pakken met het boek "De verslaving voorbij" van Jan Geurtz ervaar ik bijna als een reddingsboei. Ik ga mijn 30 jarige strijd nu eindelijk overwinnen. Ik weet het zeker!

[AnjaaJ]

Hoi Yvonne,

Welkom op het forum, het wordt hier steeds leuker. Ik heb het boek van Jan Geurtz in huis en ga dit zeker ook lezen. Hoor er goede berichten over.

[Tea]

Dag allemaal,
Ik heb een "lijngeschiedenis" van dertig jaar, waarin alle denkbare diëten de revue zijn gepasseerd. Meestal heel succesvol tot ik weer verviel in het oude eetpatroon en de kilo's er in een mum van tijd weer aan zaten, en meer...
Haar advies om ook de psychische kant aan te pakken met het boek "De verslaving voorbij" van Jan Geurtz ervaar ik bijna als een reddingsboei. Ik ga mijn 30 jarige strijd nu eindelijk overwinnen. Ik weet het zeker!

Hallo Yvonne,

Je verhaal is zo herkenbaar. Mijn lijngeschiedenis is ongeveer ook zo lang. Ik ben 45 en ik weet nog goed dat ik op mijn 8ste bij de dokter zat voor richtlijnen om af te vallen. Kun je nagaan.
Je zal deze manier van eten heerlijk vinden en het geen dieet meer noemen. Ik vind het gewoon eten, alleen op wat andere tijdstippen.

Je zal denk ik heel veel aan het boek "de verslaving voorbij" hebben. Ik was na 6 weken "opgewicht" volgen in een grote dip (vreetbui) beland.
6 weken was een gevaarlijk tijdstip bij alle diëten die ik in mijn leven gevolgd heb. Ik heb het boek gelezen en na 28 jaar vechten tegen mijn vreetbuien (eetverslaving) ben ik nu zomaar heel simpel niet meer eetverslaafd. Ik snap het bijna zelf niet maar het is gewoon zo.

Heel veel succes en ik weet zeker dat het je gaat lukken,
Groetjes Tea :wink:

[Y. Lemmers]

Zo stuitte ik ook op het boek van Yvonne Lemmers en ben superblij, dat ik nu niet meer in mijn eentje hoef aan te modderen. Met haar tips kan ik de puntjes op de i zetten en leer ik hoe ik af en toe toch koolhydraten kan eten zonder me direct weer in een dagenlange vreetbui te storten. Haar advies om ook de psychische kant aan te pakken met het boek "De verslaving voorbij" van Jan Geurtz ervaar ik bijna als een reddingsboei. Ik ga mijn 30 jarige strijd nu eindelijk overwinnen. Ik weet het zeker!

Yvonne P, ik ben ook superblij voor je. Nu zorgen dat het helemaal in je systeem gaat zitten en dan blijf je op de goede weg!!!
Succes, gezondheid en energie toegewenst.

[Yvonne P]

Dank voor jullie reacties.
Tea, heb jij geen moeite met het beperken van de koolhydraten in het KH uurtje? Tot nu toe heb ik ze nog nauwelijks genomen, omdat ik voorheen altijd helemaal door kon slaan als ik bijvoorbeeld iets lekkers nam. Dan dacht ik n.l. direct: "Nou heb ik het toch al verpest". Dat is natuurlijk puur psychisch, maar ik heb ook wel eens ervaren, dat ik in het begin dacht: "Het gaat eigenlijk best goed als ik één keer een gebakje neem". Maar na verloop van tijd ( dus na een paar keer iets zoets genomen te hebben door de week heen) merkte ik dat zachtjesaan de verslavende werking van de KH's weer toenam. Dus het fysiologische aspect van de verslaving speelt toch ook een zeer grote rol.
Hoe ga jij hier mee om?

hartelijke groeten Yvonne P

[Tea]

Tea, heb jij geen moeite met het beperken van de koolhydraten in het KH uurtje? Maar na verloop van tijd ( dus na een paar keer iets zoets genomen te hebben door de week heen) merkte ik dat zachtjesaan de verslavende werking van de KH's weer toenam. Dus het fysiologische aspect van de verslaving speelt toch ook een zeer grote rol.
Hoe ga jij hier mee om?

hartelijke groeten Yvonne P

Hey Yvonne,

In het begin probeerde ik nog wat koeken weg te werken in mijn KH uurtje !!!!!! Maar omdat ik steeds sneller vol zat ben ik gaan kijken wat ik nou echt erg lekker vond. Vroeger luste ik erg graag melk- en witte chocolade. Dat vond ik nu te zoet en ben op puur overgestapt.
In mijn KH uurtje eet ik eigenlijk altijd 2 stukjes chocolade. In het begin 1 maar nu 2, ik denk ongeveer 40 gram. Soms denk ik wel eens, "zal ik nog een stukje pakken", maar dat doe ik niet en dan ben ik het ook al weer vergeten. Ik lever hier geen strijd meer voor, het gaat eigenlijk vanzelf.
In het weekend eet ik soms in mijn KH uurtje een lekkere grote koek. Maar dan ga ik maandags weer over op een stukje chocolade omdat ik me gewoon niet lekker meer voel met teveel koolhydraten.

Ik heb zaterdagavond wat kaasstengels gegeten, eigenlijk voel ik me er nu nog opgeblazen van. Vandaag dus weer weinig koolhydraten en ik hoop dat ik me morgen weer prettiger voel. Ik heb gemerkt dat ik erg gevoelig ben. (het enige nadeel is dat ik dan maandagssnachts zoveel naar het toilet moet, al dat vocht weer uitdrijven )

Ik begrijp wat je bedoelt met de verslavende werking van het zoete lekkers. Ik probeer door de weeks zo veel mogelijk gerechten die koolhydraatarm zijn te eten. Ik eet geen aardappels en bijna geen pasta. Natuurlijk wel mijn fruit en wat turkse yoghurt met een beetje vla of zo.
De chocolade is mijn grootste koolhydraatleverancier, maar ik weet dat ik mezelf ook iets lekkers moet toestaan omdat ik er anders te veel naar ga verlangen. Op deze manier kost het me totaal geen moeite.

Je gaat er steeds beter mee om naarmate je het langer doet. Dan weet je van tevoren al als je iets eet hoe je je gaat voelen. Zondag dacht ik, oké ik voel me niet happy, opgeblazen en een beetje moe, ik kon als reden alleen die kaasstengels opvoeren.
Toen ik nog verslaafd was at ik dus gewoon door, ook als ik me niet lekker voelde door het eten. Dat is nu dus helemaal weg. Dat is door het boek van Jan Geurtz gekomen in samenwerking met het eten.

Ik hoop dat je iets aan mijn verhaal hebt.
Groetjes Tea

[Yvonne P]

Ja ik heb zeker iets aan jouw ervaringen, want ik denk, dat wij beiden zo'n beetje hetzelfde reageren op kh. Ik merk ook dat naarmate ik minder zoet neem, ik de smaak zelfs niet meer lekker vind als ik toch eens bv. melkchocolade neem. Ik vind het dan mierzoet. Maar i.p.v. dat dan ook voortaan links te laten liggen, ging ik vaak af op mijn "gelukzalige herinnering" aan die heerlijke Magnum Almond of die zalige appelflap. Stom, hè, die eerste happen vond ik dan eigenlijk te zoet, maar ik at me er gewoon doorheen, met als gevolg weer de verslaving. Ook het opgeblazen, vermoeide gevoel na kh rijk voedsel herken ik heel goed. Onmiddellijk daarna denk ik: "Dat moet ik nooit meer doen", totdat ik mezelf weer verlies en dagen soms weken niet uit de vreetspiraal kan komen. Je begrijpt, dat ik erg moe kan worden van mezelf.
Ik weet het allemaal donders goed, weet hoe ik mezelf in de hand kan houden, maar het lijkt erop of ik mezelf na een periode, waarin het goed gaat, op de proef wil stellen, mezelf uitdagen. Wanneer zal ik nou eens blijvend mijn verstand gebruiken? Het doet me denken aan een soort drang, die mensen kunnen hebben om zichzelf te vernietigen. Ik weet van mezelf, dat ik erg verslavingsgevoelig ben: Als ik rook, rook ik als een ketter; als ik werk, werk ik me helemaal uit de naad. Gelukkig drink ik geen alcohol..... In het voorjaar ben ik zelfs een tijdje naar de AO (anonieme overeters; zelfde idee als AA voor alcoholisten) gegaan, maar voelde me niet helemaal thuis. Maar dat ik aan de psychische kant van de verslaving nog veel werk te doen heb, is wel duidelijk.
Ik heb goede hoop, dat ik het kh uurtje kan doorstaan (do en za. een verjaardag), want het grote voordeel hiervan is dat je jezelf niet alles hoeft te ontzeggen. Bij andere diëten, kreeg ik inderdaad na een week of 6 een vreselijk "missen" van lekkere dingen.
Ik vind het fijn van jou te horen, dat je er ook best mee worstelde, maar dat inmiddels je verstand het heeft gewonnen van het dwangmatig eten.

Hartelijke groeten,
Yvonne P

[AnjaaJ]

Hallo,

Ook ik merk dat ik soms teveel KH in het uur prop. Daarna heb ik dan meer honger, en het voelt gewoon niet goed. Ook op de weegschaal is te merken als ik teveel KH neem. Weer terug naar de basis dus...

[Tea]

Ik weet het allemaal donders goed, weet hoe ik mezelf in de hand kan houden, maar het lijkt erop of ik mezelf na een periode, waarin het goed gaat, op de proef wil stellen, mezelf uitdagen. Wanneer zal ik nou eens blijvend mijn verstand gebruiken? Het doet me denken aan een soort drang, die mensen kunnen hebben om zichzelf te vernietigen.

Ik snap totaal wat je bedoelt, dan gaat het goed en je voelt je heerlijk en dan ga je kijken wat je weer kunt eten zonder aan te komen. Maar dan gaat het mis door die koolhydraten en ga je weer veel te veel eten. Voor je het weet eet je weer hele pakken koek en zakken chips leeg. Ik dacht ook altijd, waarom wil ik mezelf toch altijd vernietigen net op het moment dat ik me heerlijk voel.

Maar dat ik aan de psychische kant van de verslaving nog veel werk te doen heb, is wel duidelijk.

Ik dacht ook dat ik heel diep moest graven om er achter te komen waarom ik mezelf toch iedere keer weer wilde vernietigen. Ik heb verschillende dingen geprobeerd, ken je het boek van Joanna Kortink, "Uit de ban van eetbuien"? Ik heb daar een workshop van gedaan, het boek had ik al een aantal jaren. Niet geholpen. Ik heb haptonomie gedaan. Allerlei zelfhulp boeken gelezen, gepraat in een slankclub,niets hielp.
Ik heb op aanraden van Yvonne, het boek "De verslaving voorbij" van Jan Geurtz gelezen en ben er heel simpel achter gekomen waarom ik mezelf iedere keer wilde vernietigen en waarom het iedere keer na 6 weken fout ging zelfs met deze methode van Yvonne :oops: .

Bij andere diëten, kreeg ik inderdaad na een week of 6 een vreselijk "missen" van lekkere dingen.
Ik vind het fijn van jou te horen, dat je er ook best mee worstelde, maar dat inmiddels je verstand het heeft gewonnen van het dwangmatig eten.

Ik had dat ook na 6 weken en dan ging het dus weer mis. In dat boek van Jan Geurtz stond een stukje waarin je moest teruggaan naar het moment dat je net een verschrikkelijke eetbui had gehad.
Hoe voel je je dan over jezelf, er stonden allerlei woorden en ik voelde me een grote mislukking. Ik moest toen voor de spiegel gaan staan en zonder oordeel mezelf aankijken en zeggen: " Ik ben een mislukking" :o .Toen ik dat tegen mezelf zei moest ik eigenlijk een beetje lachen en het voelde helemaal niet zo. Ik bedoel ik voelde me helemaal geen mislukking.
Ik heb het boek uitgelezen en tijdens het lezen mocht je niet stoppen met je verslaving. Dus in dat weekend heb ik echt zitten "vreten".
Ik begreep dat mijn pogingen iedere keer weer stranden omdat ik niet van mezelf geloofde dat ik het kon. Ik dacht dat ik een mislukking was. Ik voelde me bevrijd :D en sindsdien heb ik geen vreetbui meer gehad. En ik was zo'n 28 jaar bezig met die strijd. Als ik nu denk: "zal ik nog iets meer nemen van de chocolade" dan komt er vanzelf een andere gedachte die me verteld dat ik niet meer eetverslaafd ben en zulk soort dingen dus ook niet meer doe. Heel gek, maar het is echt zo. Ik snap het soms zelf niet dat het zo simpel is.

Ik raad je heel sterk aan het boek te lezen. Ik hoop zo dat het je kan helpen.
Dus eigenlijk heeft mijn verstand het niet gewonnen van de eetbuien maar mijn gevoel over mezelf is veranderd, waardoor ik geen eetbuien meer heb. Dit komt natuurlijk ook vanwege het eten.
Ik heb zowel het boek van Yvonne als het boek van Jan Geurtz nodig gehad.

Succes, groetjes
Tea :wink:

[AnjaaJ]

Ik ben bezig in het boek van Jan Geurtz en ik moet zeggen dat het allemaal heel logisch klinkt wat hij schrijft. En inderdaad toen ik voor de spiegel stond en tegen mezelf zei: "Ik ben waardeloos", moest ik lachen want ik wist gewoon dat het niet waar is. Maar ik heb dat wel altijd geloofd en ernaar gehandeld.

Ik ga het boek zeker verder uitlezen want dit heeft me heel nieuwsgierig gemaakt. Met het dieet (wat niet meer voelt als een dieet!!) van Yvonne en het boek van Jan gaat er veel veranderen voor mij. Dat is mij wel duidelijk geworden.

[Yvonne P]

Dus eigenlijk heeft mijn verstand het niet gewonnen van de eetbuien maar mijn gevoel over mezelf is veranderd, waardoor ik geen eetbuien meer heb. Dit komt natuurlijk ook vanwege het eten.
Ik heb zowel het boek van Yvonne als het boek van Jan Geurtz nodig gehad.

Hai Tea,
Wat zielig voor ons hè?, (ha,ha) dat we meer dan de helft van ons leven zo erg getobt hebben met onze verslaving. Ik heb echt ook al zoveel verschillende behandelingen en workshops gedaan. En niets was afdoende en het heeft me giga veel geld gekost. We mogen niemand de schuld geven. Het heeft alles te maken met ons zelfbeeld en zeker in mijn geval met mijn perfect willen zijn. Ik vond die zelfafwijzing een enorme eye-opener
Het boek van Jan Geurtz is voor echte verslaafden een must naast de Methode Lemmers. Ik heb het al een keer gelezen, maar steeds een stukje; dus ik moet er eens echt voor gaan zitten.
Toch vind ik het zo enorm jammer, dat zo weinig mensen deze eetstoornis kennen, vooral doktoren, en het ook serieus nemen. Wat een verloren tijd en verspild verdtriet.
Ik heb nu al een paar keer echt een KH uurtje genomen met fruit e.d. en dat ging heel goed. Ben benieuwd hoe dat met de a.s. verjaardagen zal uitpakken.

Hartelijke groeten,
Yvonne P

[Tea]

Ik ben bezig in het boek van Jan Geurtz en ik moet zeggen dat het allemaal heel logisch klinkt wat hij schrijft. En inderdaad toen ik voor de spiegel stond en tegen mezelf zei: "Ik ben waardeloos", moest ik lachen want ik wist gewoon dat het niet waar is. Maar ik heb dat wel altijd geloofd en ernaar gehandeld.

Ik ga het boek zeker verder uitlezen want dit heeft me heel nieuwsgierig gemaakt. Met het dieet (wat niet meer voelt als een dieet!!) van Yvonne en het boek van Jan gaat er veel veranderen voor mij. Dat is mij wel duidelijk geworden.

Hey Anja,

En, heb je het boek al helemaal uitgelezen? Hoe heb je dat gedaan tijdens het lezen, met je verslaving. Ik weet nog dat ik er een weekend voor heb uit getrokken en me flink tijdens het lezen vol heb zitten proppen :oops: . Ik was toen al wel begonnen met koolhydraatarm eten maar ik had net een dip gehad én toen de tip van het boek.
Ik heb het afgelopen week af en toe moeilijk gehad, gedachtes van zakken chips leeg eten en pakken koek verorberen. Maar als ik dan goed na ging denken :roll: waar ik eigenlijk zin in had dan kon ik niet echt iets héél erg lekkers bedenken. Dus heb ik het maar niet gedaan. En dan was ik het gelukkig ook zo weer vergeten.
Ben benieuwd hoe het met je is.

Groetjes Tea :wink:

[Tea]

Het heeft alles te maken met ons zelfbeeld en zeker in mijn geval met mijn perfect willen zijn. Ik vond die zelfafwijzing een enorme eye-opener
Het boek van Jan Geurtz is voor echte verslaafden een must naast de Methode Lemmers. Ik heb het al een keer gelezen, maar steeds een stukje; dus ik moet er eens echt voor gaan zitten.
Toch vind ik het zo enorm jammer, dat zo weinig mensen deze eetstoornis kennen, vooral doktoren, en het ook serieus nemen. Wat een verloren tijd en verspild verdtriet.
Ik heb nu al een paar keer echt een KH uurtje genomen met fruit e.d. en dat ging heel goed. Ben benieuwd hoe dat met de a.s. verjaardagen zal uitpakken.

Hartelijke groeten,
Yvonne P

Hoi Yvonne,

Heb je nog tijd gevonden om het boek in één keer te lezen? Als ik je goed begrijp :roll: weet je al waardoor je iedere keer weer in de valkuil van eetbuien bent getrapt. Heb je daar nu nog steeds last van?

Fijn dat het beter gaat met je KH uurtje. Ben je de verjaardagen goed doorgekomen?

Groetjes Tea :wink:

[Yvonne P]

Oeps, nu moet ik met de billen bloot.

Het is weer helemaal mis gegaan. Van donderdagavond ( in eerste instantie alle koolhydraten keurig binnen een uur gegeten) tot en met zondag 1 grote vreetbui.

Vandaag kan ik weer normaal doen.
Heb wel een zeer interessante website over eetstoornissen gevonden: www.imet.nl (mocht je geïnteresseerd zijn) Degene die de behandelmethode heeft ontwikkeld, heeft ook een boek daarover geschreven: Ik zal stil naar je luisteren van Rob Zondag. Lijkt me een goede aanvulling op "De verslaving voorbij", dat ik nu nogmaals ga lezen.

Ben jij nog steeds vreetbuivrij?
KH-arm eten werkt bij mij ook heel goed, maar er komt altijd weer een moment, dat ik mezelf niet meer in de hand heb. Ach ik ben het zo langzamerhand wel gewend en ben nu eindelijk zo ver, dat ik mezelf geen looser vind. Ik begin gewoon elke keer weer met een schone lei.
Dat scheelt een boel frustratie>

Hartelijke groeten,
Yvonne P

[Tea]

Oeps, nu moet ik met de billen bloot.

Het is weer helemaal mis gegaan. Van donderdagavond ( in eerste instantie alle koolhydraten keurig binnen een uur gegeten) tot en met zondag 1 grote vreetbui.

"De verslaving voorbij", dat ik nu nogmaals ga lezen.

Ben jij nog steeds vreetbuivrij?
KH-arm eten werkt bij mij ook heel goed, maar er komt altijd weer een moment, dat ik mezelf niet meer in de hand heb. Ach ik ben het zo langzamerhand wel gewend en ben nu eindelijk zo ver, dat ik mezelf geen looser vind. Ik begin gewoon elke keer weer met een schone lei.
Dat scheelt een boel frustratie>

Hartelijke groeten,
Yvonne P

Jeetje wat jammer nou :cry: voor je. Maar gelukkig begin je gewoon weer met een schone lei, goed zo :!: :!:

Ik zou echt het boek lezen als ik jou was en dan in één keer.

Het feit dat je zegt dat je het zo langzamerhand wel gewend bent geeft aan dat je aan deze methode bent begonnen maar in je hoofd hebt zitten "het zal wel weer een keer fout gaan, dat ben je zo langzamerhand gewend". Die gedachte máákt natuurlijk ook dat het wel weer een keer fout gaat.
Sorry dat ik dat zo cru zeg, maar bij mij werkte het precies hetzelfde.

Ik heb het boek gelezen en echt goed de oefening gedaan er over nagedacht en het echt "losgelaten". Ik ben géén mislukkeling.

Jij zegt dat je er aan gewend bent en jezelf eindelijk geen looser meer vind. Ik kan het niet echt uitleggen maar het voelt tegenstrijdig, die zin.

Je moet niet denken dat ik je niet begrijp of het bagatelliseer, ik heb zelf 28 jaar lang die strijd gestreden. Hilda, zij zit ook op dit forum, is mijn vriendin en kan je vertellen dat het echt zo is.
Maar jij kunt er ook van af komen :!: :!: :!:

Je zegt dat je je eindelijk geen looser meer vindt, maar voel :roll: je het van binnen ook echt zo. Iets vinden is iets anders dan het ook echt zo voelen.

Ik hoop zo dat je iets aan mijn (harde) woorden hebt, ik ben denk ik zo gedreven omdat ik het zelf als héél erg bevrijdend en prettig ervaar, NIET LANGER EETVERSLAAFD!!!!!

Dus op je vraag of ik nog steeds vreetbui vrij ben, kan ik met een gerust hart zeggen: JA!!!!!
Natuurlijk heb ik wel eens zin in iets lekkers na mijn KH-uurtje. Maar dan ga ik denken waar ik dan echt zin in heb en dan neem ik of wat nootjes of komkommer met roomkaas. Heel vaak gaat die gedachte vanzelf weg omdat ik iets anders ben gaan doen.
Vroeger kon ik die stap nooit maken. Ik wilde wel iets anders doen, maar dan had ik het pak koek al open en was ik er al aan begonnen. Die laatste stap heb ik 28 jaar lang niet kunnen zetten, ongeacht wat voor therapie of zelfhulpboek ook.
MAAR NU DUS WEL, en op een heel simpele manier.
OOOH, ik hoop zo dat het je lukt.
Ik denk toch echt dat je oplossing ligt in het feit dat je je stiekem toch nog een looser voelt, dat je jezelf toch nog steeds wil vernietigen.
Ik voel me niet alleen lichamelijk maar ook geestelijk veel beter. Ik vind dat ik er mag zijn en geen mislukking meer ben, dat vind ik ook echt.
Soms is dat moelijk, soms ben je in gezelschap van mensen en voel je je weer klein en onbeduidend, maar dat gaat heel snel over in tegenstelling toch vroeger. Ik bedoel met vroeger, voor deze methode, dus voor het boek van Jan Geurtz en Yvonne Lemmers.

Jeetje ik heb wel weer een beetje doorgedraafd, sorry hiervoor :oops: .
Hou je me op de hoogte :?:
Groetjes Tea :wink:

[Yvonne P]

Nee, Tea,
Je draaft echt niet door. Ik ben blij met je.
Ik ga vandaag lezen. Wat heerlijk, dat je er echt mee om kunt gaan. Ik hoop, nee ik weet, dat ik dat ook kan bereiken.
Hartelijke groeten,
Yvonne P

[Tea]

Ik ga vandaag lezen. Wat heerlijk, dat je er echt mee om kunt gaan. Ik hoop, nee ik weet, dat ik dat ook kan bereiken.
Hartelijke groeten,
Yvonne P

Heb je hem al uit :?: :?: :?: :?:
Grapje hoor.
Veel lees plezier,
Groetjes Tea :wink:

[Yvonne P]

Hoi Tea,
Ja ik heb het nu in 1 ruk uitgelezen en het was heel vreemd, maar ik had het idee, dat alles nieuw was, wat ik las, terwijl ik het toch al een keer in stukjes had gelezen.
En wat denk je? Het kwartje viel......Sinds dat moment geen hongergevoel, geen behoefte om KHs te eten. Ik kon gisteren onbewogen kijken hoe mijn man sushi zat te eten. (Ondenkbaar voorheen. ik had mijn KH uurtje al tussen de middag benut).
Tsjonge, jonge, wat doe je jezelf toch aan hè? De hele dag door schieten er negatieve gedachten over jezelf door je heen. En het is allemaal NIET WAAR! Ik kan er nu om lachen. Ik heb het licht gezien, ha, ha.
Ik lees elke dag wel weer een stukje in hoofdstuk 3, want soms kan ik het nog niet geloven en dan weet ik weer, dat ik even anders moet denken.
Dank voor je aanmoediging.

[Tea]

Tsjonge, jonge, wat doe je jezelf toch aan hè? De hele dag door schieten er negatieve gedachten over jezelf door je heen. En het is allemaal NIET WAAR! Ik kan er nu om lachen. Ik heb het licht gezien, ha, ha.

Heb net je berichtje gelezen, ik kreeg er de koude rillingen van, gek hé. :o
Mijn moeder is niet verslaafd aan iets en heeft het boek ook gelezen, gisteravond zei ze dat ze het allemaal maar erg simpel vond klinken.
En dat is het ook maar het werkt wel, je hebt het nu zelf ervaren.
Ik ben blij dat jij nu ook het "LICHT" hebt gezien :shock: . Ik vond het zelf ook wel heel simpel na 28 jaar verslaving, maar het werkt ECHT :!: :!: :!:
We zijn echt goed bezig!!!!
Groetjes Tea :wink:

[kaatjekat]

Hoi Yvonne, kom ik ook maar eens even bij jou neuzen. Ik vind het knap dat jullie zo openhartig over jezelf durven schrijven!
Een eetverslaving is altijd onbegrijpelijk voor mensen die er geen last van hebben en de moeilijkste voor degene die er wel last van heeft.
Roken, spuiten, slikken, alcohol drinken en gokken kun je laten, eten niet. Dan ga je dood, nietwaar?
Ik neem mijn petje voor jullie af! Ik heb niet veel overgewicht, ik weeg 'maar' 61.3 kilo (althans, dat woog ik maandag, toen ben ik begonnen) maar ik ben ook maar 1.52 lang - danwel kort.
Ik heb een tijdje de leus gehad: ik ben niet te dik, ik ben te kort voor mijn gewicht! En zo is het maar net. :lol:
Nu ben ik zover dat ik goede moed heb dat ik over niet al te lange tijd precies de goede lengte heb voor mijn gewicht en ik ben niet van plan te krimpen, dus jullie zijn nog niet van mij af.... :lol:

Groetjes, Karin.

[Yvonne P]

Dag Karin,

Weet je wat het is met die openhartigheid? Er wordt nooit over gesproken en iedereen kent de gangbare verslavingen, waarvoor vele trajecten zijn ontwikkeld om ervan af te komen. Als niemand zijn mond opendoet, zal een eetverslaving ook nooit serieus genomen worden. Het lijkt en is misschien ook wel minder ernstig, maar het kan je leven toch aardig verzieken.

Ik hoop, dat je je niet helemaal blind staart op je gewicht, want zo is het bij mij begonnen toen ik 20 was. Met mijn 1.72 m. vond ik 64 kg te veel. Er zaten wat putjes en rolletjes en ik vond mijn benen te zwaar. Lijnen ging fantastisch tot wel 48 kg. (achteraf denk ik, dat dat toch wel erg richting anorexia ging). Omdat ik altijd hoofdpijn had van het weinige eten, stopte ik en kwam gigantisch aan. Zo begint het jojoën. En op een gegeven moment bedenk je: Was ik er maar nooit aan begonnen en tevreden geweest met mezelf. Dan had ik mezelf een hoop ellende bespaard.

Het mooie van een koolhydraatbeperkte eetwijze is, dat je niet de hele dag aan eten denkt. Dat scheelt denk ik al heel veel. Bij andere diëten
waren het hongergevoel en het schrappen van "lekkere" dingen de oorzaak van het jojoën.

Veel succes en onthoud alsjeblieft: Je bent goed zoals je bent; houd van jezelf!!

Hartelijke groeten,
Yvonne P.

[jacobinebreen]

Ha Yvonne,

Inderdaad, dat vind ik ook zo fijn, dat ik niet meer de hele dag aan eten denk!
Daarbij ben ik ook nog van mijn middagslaapje af. Dat had ik al 8 jaar lang nodig. Mooi he?
Wat me nu wel frustreerd is, dat ik al een week niks afval. Ben nog eens in het boek gaan lezen. Ik dronk anderhalve liter water, dat ga ik nu opvoeren naar 2 liter. Gisteren heel de dag kh arm gegeten, toch niks eraf. Het ging zo heerlijk, was een beetje overmoedig geworden denk ik.
Wat moet ik doen, wil zoooo graag nog meer vet kwijt!

Groet, Jacobine

[Y. Lemmers]

Ha Yvonne,

Inderdaad, dat vind ik ook zo fijn, dat ik niet meer de hele dag aan eten denk!
Daarbij ben ik ook nog van mijn middagslaapje af. Dat had ik al 8 jaar lang nodig. Mooi he?
Wat me nu wel frustreerd is, dat ik al een week niks afval. Ben nog eens in het boek gaan lezen. Ik dronk anderhalve liter water, dat ga ik nu opvoeren naar 2 liter. Gisteren heel de dag kh arm gegeten, toch niks eraf. Het ging zo heerlijk, was een beetje overmoedig geworden denk ik.
Wat moet ik doen, wil zoooo graag nog meer vet kwijt!

Groet, Jacobine

Ga dit weekend eens lekker veel bewegen! Daar verras je je lichaam ook weer mee en dat zet de verbranding een graadje hoger!
Iedereen blijft weleens even hangen. Gewoon doorgaan, de kilo's volgen vanzelf.
En inderdaad veel drinken helpt.
Heb vertrouwen.

[Yvonne P]

Wat moet ik doen, wil zoooo graag nog meer vet kwijt!

Jacobine, misschien is het slim om een poosje niet op de weegschaal te gaan staan.
Soms voel ik me heel erg slank en denk dat er wel aardig wat af zal zijn en dan blijkt dat niet zo te zijn.... in kilo's tenminste. Dat demotiveert me enorm, waardoor ik er soms even met de pet naar gooi.
Achteraf vind ik het zo zonde, want natuurlijk ben je echt wel slanker geworden. Je ziet het en je voelt het. Het is stom als we ons laten misleiden door die cijfertjes op de weegschaal.
(Meten is misschien een betere controle, maar ik heb daar zelf geen zin in).

Hartelijke groeten,
Yvonne P

[jacobinebreen]

Ha Yvonne,

Gelukkig ben ik weer aan het afvallen!
Ik meet ook bijna nooit. Pas een keer gedaan, maar daar werd ik niet veel wijzer van. Mijn taille wordt niet veel slanker, maar maar buik is wel weg. Kleding staat heel wat mooier. Daar zie ik dan wel aan dat het goed gaat.

Ook succes verder, Jacobine