Al een aantal maanden neem ik me voor hier actief rond te gaan lezen en nu moet het maar eens gebeuren! Ik zal me bij deze dus voorstellen. Ik ben Petra ;ik was als kind niet echt dik maar ook niet dun. Mijn moeder was redelijk streng voor me qua eten want zij was altijd iets stevig en wou dat niet voor mij. Fout natuurlijk want dan ga je op jezelf wonen en dan ga je alles uitproberen. (althans ik wel Ik ben toen vrij snel 30 kilo gegroeid en heb dat er nooit meer goed af gekregen. Jaren van lijnen en jojo-en tussen de 70 en 100 kg. Op zich had ik er geen problemen mee zowel lichamelijk als geestelijk niet. Totdat ik door mijn werk (in de zorg) steeds meer lichamelijke klachten kreeg door het tillen en daardoor ook minder bewoog. Dan kom je in zo een cirkeltje waar je niet meer uitkomt en voor ik het wist was ik 130 kilo. Ook jaren lang niet echt psychisch last van gehad tot ergens in 2006. Toen begon ik mezelf toch wel erg dik te vinden en kwam ik lichamelijk niet meer vooruit (hernia,rugklachten ,gewrichtsklachten) waardoor ik me net een logge walvis op het droge voelde. Er moest iets gebeuren want 35 en dan niks meer kunnen....nee dat was te jong en dat paste helemaal niet bij mij. Ik ben aan het knokken gegaan om af te vallen maar verviel regelmatig weer in de Koolhydraten verslaving en omdat ik er te weinig bij kon bewegen door rugpijn kreeg ik er maar 10 kilo af. Mijn eetpatroon wel goed op orde maar ik kreeg er niks meer af zelfs niet met fysio begeleiding. Na jaren vechten was ik klaar, dit wilde ik niet meer. Ik ben het traject ingegaan voor een maagoperatie en na een jaar kreeg ik in juni 2009 een gastric sleeve (maagverkleining) Ik ben 45 kilo afgevallen en kwam zo uit rond de 75 kilo. Wel veel complicaties gehad (nabloeding,abcessen waardoor veel litteken weefsel)maar die ben ik gelukkig weer vergeten en ik zou het zo weer doen. Ik kan nu gelukkig weer wat meer eten als in het begin want door de complicaties ging dat slecht. Probleem is alleen dat de slechte dingen vaak prima gaan en de trek daarin vanzelf weer terug komt na zo een operatie bij velen. Nu komt het dus weer op wilskracht aan. Ik ben ondertussen gegroeid naar 82 kilo wat mede mijn eigen oorzaak is en mede erbij hoort dat je weer een beetje aankomt(stabiliseren). Ik heb afgelopen jaar 4 maanden echt weer een koolhydraten verslaving gehad waarin ik alles at wat ik binnen handbereik had, gelukkig kan er niet zoveel in maar in mijn hoofd was het helemaal mis. Dit komt omdat ik maar hele kleine beetjes kan eten en daardoor vaker eet en daardoor in een verslaving naar steeds vaker eten terecht kwam. Ik heb hiervoor hulp gezocht bij een eetstoornissen kliniek maar daar werd me verteld dat dit geen eetstoornis was en ik werd weer weggestuurd en kon hulp via het ziekenhuis zoeken .Ik ben zelf de knop om gaan draaien en kan zeggen dat ik het gelukkig alweer 4 maanden onder controle heb en 2 kg ben afgevallen. Ik heb dat wel mede door het gokken voor elkaar gekregen maar deed het niet zo heel streng maar dat is gewoon jezelf voor de gek houden. Ik ben erg gevoelig voor KH en wil vanaf as maandag 6 weken fase 1 gaan doen. Ik ben me nu goed aan het voorbereiden zodat ik alles in huis heb wat goed is en de rest niet
dan kan ik ook niet de fout ingaan. Ondanks dat ik zelf veel doe in hulp en steun geven aan lotgenoten op een WLS forum hoop ik dat ik hier de steun kan vinden om het eens over een andere boeg te gooien. Ik heb mezelf weer in de hand, ben gelukkig met wat ik bereikt heb tot nu toe, nu die laatste 7kilo er weer af. Dit wil ik vooral omdat ik veel rugproblemen heb en het de afgelopen 2 jaar veel beter ging als nu (en ook om natuurlijk niet uit al mijn nieuwe kleren te groeien 
) 
) Dus ik ben heel benieuwd wat het gokken mij gaat brengen.
